søn

søn (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) syn

odmiana:

en søn, sønnen, sønner, sønnerne

przykłady:

(1.1) Min søn går på privatskole i femte klasse. → Mój syn chodzi do prywatnej szkoły do piątej klasy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dreng, junior, sønnike

antonimy:

(1.1) datter

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też søn.