trener

Użyj szablonu {{podobne}} do wskazania podobnej pisowni, lub szablonu {{zoblistę}} w uwagach.

trener (język polski)

zawodnik i trener (1.1)

trener (1.1) prowadzący drużynę podczas meczu

trener (1.2) do nauki pilotażu

wymowa:

IPA: [ˈtrɛ̃nɛr], AS: [trẽner], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sport. osoba zajmująca się przygotowaniami zawodnika lub drużyny do zawodów; rzadziej także osoba przekazująca podopiecznym umiejętności z innych dziedzin; zob. też trener w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) techn. urządzenie pozwalające na nabywanie i doskonalenie praktycznych umiejętności np. latania czy jazdy samochodem

odmiana:

(1.1) trener|, ~a, ~owi, ~a, ~em, ~ze, ~ze; lm ~zy, ~ów, ~om, ~ów, ~ami, ~ach, ~zy; (2.1) lp trener|, ~a, ~owi, ~a, ~em, ~ze, ~ze; lm ~y, ~ów, ~om, ~y, ~ami, ~ach, ~y

przykłady:

(1.1) Trener był niezadowolony z gry swojej drużyny.

(1.1) Obecnie jest trenerem w zakresie PR, rzecznictwa i prawa prasowego, a także – ponownie – dziennikarzem telewizyjnym oraz realizatorem filmów reklamowych i promocyjnych. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szkoleniowiec, coach, instruktor; (2.1) trenażer

antonimy:

wyrazy pokrewne:

forma żeńska trenerka; czas. trenować; rzecz. trening, trenowanie; przym. trenerski, treningowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. trainer

uwagi:

por. selekcjoner

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) trainer, coach
• duński: (1.1) træner w, coach w
• francuski: (1.1) entraîneur m
• grecki: (1.1) προπονητής m
• hiszpański: (1.1) entrenador m
• litewski: (1.1) treneris m
• szwedzki: (1.1) tränare w

źródła: