Aneks:Język polski - koniugacja VIb

Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim

Według koniugacji VI odmieniają się czasowniki, które w bezokoliczniku kończą się na "~yć". Odmiany "VIa" i "VIb" różnią się tym, że w odmianie VIa ostatnia spółgłoska tematu jest zmiękczona.

W trybie rozkazującym występuje zmiana "o" na "ó" w temacie (o ile występuje). Pozostałe części tematu nie zmieniają się.

Forma		Liczba pojedyncza			Liczba mnoga
		1 os.	2 os.	3 os.	1 os.	2 os.	3 os.
Bezokolicznik		~yć wierzyć
Czas teraźniejszy (ndok.) lub przyszły prosty* (dok.)		~ę wierzę	~ysz wierzysz	~y wierzy	~ymy wierzymy	~ycie wierzycie	~ą wierzą
Czas przeszły	m	~yłem wierzyłem	~yłeś wierzyłeś	~ył wierzył	~yliśmy wierzyliśmy	~yliście wierzyliście	~yli wierzyli
	f	~yłam wierzyłam	~yłaś wierzyłaś	~yła wierzyła	~yłyśmy wierzyłyśmy	~yłyście wierzyłyście	~yły wierzyły
	n	-	-	~yło wierzyło
Forma bezosobowa czasu przeszłego		~ono wierzono
Tryb rozkazujący		-	~ wierz	-	~my wierzmy	~cie wierzcie	-
Tryb przypuszczający	m	~yłbym wierzyłbym	~yłbyś wierzyłbyś	~yłby wierzyłby	~ylibyśmy wierzylibyśmy	~ylibyście wierzylibyście	~yliby wierzyliby
	f	~yłabym wierzyłabym	~yłabyś wierzyłabyś	~yłaby wierzyłaby	~yłybyśmy wierzyłybyśmy	~yłybyście wierzyłybyście	~yłyby wierzyłyby
	n	-	-	~yłoby wierzyłoby
Imiesłów przymiotnikowy czynny**	m	~ący wierzący
	f	~ąca wierząca			~ące wierzące
	n	-	-	~ące wierzące
Imiesłów przymiotnikowy bierny (ndok.) lub imiesłów przymiotnikowy przeszły (dok.)**	m	~ony wierzony			~eni wierzeni
	f	~ona wierzona			~one wierzone
	n	-	-	~one wierzone
Imiesłów przysłówkowy współczesny		~ąc wierząc
Imiesłów przysłówkowy uprzedni (dok.)		~ywszy (uwierzywszy)
Rzeczownik odczasownikowy		~enie wierzenie

* Czasowniki niedokonane tworzą czas przyszły złożony przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i swojej odpowiedniej formy czasu przeszłego w 3. osobie („będę czytał”, „będę czytała”, „będziesz czytał” itd.) lub przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i bezokolicznika („będę czytać”, „będziesz czytać” itd.). Czasowniki dokonane nie tworzą czasu teraźniejszego.

** Imiesłowy ulegają deklinacji takiej samej, jak przymiotniki. Zobacz też: Aneks:Język polski - przymiotniki

Skróty: dk. – forma występuje dla czasowników dokonanych; ndk. – forma występuje dla czasowników niedokonanych; m – rodzaj męski; ż – rodzaj żeński; n – rodzaj nijaki.

Wyjaśnienie: w języku polskim, w liczbie mnogiej, występują dwa rodzaje: rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy. Dla zachowania przejrzystości tabelki, formy czasowników tych osób zostały przypisane do rzędu rodzaju męskiego liczby pojedynczej (rodzaj męskoosobowy) oraz do rzędu rodzajów żeńskiego i nijakiego (rodzaj niemęskoosobowy).

---

Czasowniki w języku polskim
Koniugacje: I ~ II ~ III ~ IV ~ Va ~ Vb ~ Vc ~ VIa ~ VIb ~ VIIa ~ VIIb ~ VIIIa ~ VIIIb ~ IX ~ Xa ~ Xb ~ Xc ~ XI
czasowniki nieregularne