kompletny

kompletny (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃mˈplɛtnɨ], AS: [kõmpletny], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cały, będący w komplecie

(1.2) całkowity, zupełny

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) ~y zestaw, (1.2) ~a bzdura

synonimy:

antonimy:

(1.1) niekompletny, niecały

wyrazy pokrewne:

rzecz. komplet; przysł. kompletnie; czas. kompletować, skompletować, dekompletować, zdekompletować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) complete, utter
• esperanto: (1.1,2) kompleta, senmanka
• hiszpański: (1.1) completo
• niemiecki: (1.1) komplett
• rosyjski: (1.1) круглый
• włoski: (1.1) completo