zakluczyć: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m dodanie informacji (etymologia)
popr. odm. (mea culpa)
Linia 6: Linia 6:
{{odmiana}}
{{odmiana}}
: (1.1) {{odmiana-czasownik-polski
: (1.1) {{odmiana-czasownik-polski
| dokonany = nie
| dokonany = tak
| koniugacja = VIb
| koniugacja = VIb
| robię = zakluczę
| zrobię = zakluczę
| robi = zakluczy
| zrobi = zakluczy
| robią = zakluczą
| zrobią = zakluczą
| robiłem = zakluczyłem
| zrobiłem = zakluczyłem
| robił = zakluczył
| zrobił = zakluczył
| robiła = zakluczyła
| zrobiła = zakluczyła
| robili = zakluczyli
| zrobili = zakluczyli
| robiono = zakluczono
| zrobiono = zakluczono
| rób = zaklucz
| zrób = zaklucz
| zrobiwszy = zakluczywszy
| robiąc = zaklucząc
| robiony = zakluczony
| zrobiony = zakluczony
| robieni = zakluczeni
| zrobieni = zakluczeni
| robienie = zakluczenie
| zrobienie = zakluczenie
}}
}}
{{przykłady}}
{{przykłady}}

Wersja z 16:00, 22 paź 2018

zakluczyć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) daw. obecnie reg. (Poznań)[1] zamknąć na klucz
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Michał zakluczył mieszkanie i udał się do miasta.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) otworzyć, reg. pozn. odkluczyć
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zakluczenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
kalka strukturalna z niem. zuschliessen[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zakluczać” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 204.