Konstanca
Konstanca (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Rumunii, port nad Morzem Czarnym, stolica okręgu[1]; zob. też Konstanca w Wikipedii
- (1.2) geogr. adm. okręg we wschodniej Rumunii, nad Morzem Czarnym[1]; zob. też Okręg Konstanca w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Konstanca Konstance dopełniacz Konstancy Konstanc celownik Konstancy Konstancom biernik Konstancę Konstance narzędnik Konstancą Konstancami miejscownik Konstancy Konstancach wołacz Konstanco Konstance
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Konstancy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Konstancy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Konstancy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Konstancy • mieszkaniec / mieszkanka Konstancy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Konstancy • pochodzić z Konstancy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Konstancy
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. konstancki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Канстанца
- bułgarski: (1.1) Кюстенджа, Констанца
- niemiecki: (1.1) Konstanza, Konstanz
- rosyjski: (1.1) Констанца ż
- rumuński: (1.1) Constanța
- słowacki: (1.1) Konstanca ż
- ukraiński: (1.1) Констанца
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.
Konstanca (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Konstanca dopełniacz Konstance[2] celownik Konstanci biernik Konstancu miejscownik Konstanci narzędnik Konstancou
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Konstančan m, Konstančanka ż
- przym. konstanský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Názvy geografických objektov z územia mimo SR. Zoznam exoným., Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, s. 30.
- ↑ Hasło „Konstanca” w: Pravidlá slovenského pravopisu, red. M. Považaj, Veda, Bratysława 2013 (wydanie IV), ISBN 978-80-224-1331-2.