utrzymanka

utrzymanka (język polski)

szklanka w srebrnej utrzymance (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌuṭʃɨ̃ˈmãnka], AS: [uṭšỹmãnka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• -nk- • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pejor. kobieta utrzymywana przez kochanka

(1.2) środ. reg. żart. uchwyt umożliwiający trzymanie naczynia wypełnionego gorącym płynem

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: utrzymanek

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	utrzymanka	utrzymanki
dopełniacz	utrzymanki	utrzymanek
celownik	utrzymance	utrzymankom
biernik	utrzymankę	utrzymanki
narzędnik	utrzymanką	utrzymankami
miejscownik	utrzymance	utrzymankach
wołacz	utrzymanko	utrzymanki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przest. kokota, kokotka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kochanka

(1.2) koszyczek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.2) uchwyt

wyrazy pokrewne:

rzecz. utrzymanie n, utrzymywanie n

forma męska utrzymanek m

czas. utrzymać dk., utrzymywać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. panna respektowa

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: utrzymanek

• angielski: (1.1) kept woman, bimbo; (1.2) hand-held tea glass holder, glass cup holder, tea cup holder
• francuski: (1.1) femme entretenue ż
• hiszpański: (1.1) mantenida ż
• niemiecki: (1.1) Mätresse ż
• rosyjski: (1.1) содержанка ż; (1.2) подстаканник m
• tajski: (1.1) ภรรยาลับ (pan.rá.yaa láp)
• węgierski: (1.1) kitartott nő
• włoski: (1.1) mantenuta ż

źródła: