tonąć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tonąć (język polski)[edytuj]

statek tonie (1.2)
góry toną (1.4) w chmurach
ogród tonie (1.4) w kwiatach
wymowa:
IPA[ˈtɔ̃nɔ̃ɲʨ̑], AS[tõnõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) o ludziach: zapadać się pod wodę, nie umiejąc pływać
(1.2) zanurzać się pod wodę, znikając w niej
(1.3) tracić życie w wodzie, topić się
(1.4) przen. być otoczonym wielką ilością lub nadmiarem czegoś
odmiana:
(1.1-4) koniugacja Vb
przykłady:
(1.1) Ratownik uratował turystę, który tonął.
(1.2) Drewno nie tonie w wodzie.
składnia:
kolokacje:
(1.4) tonąć w długach / kwiatach / luksusie / smutku • tonąć we mgle
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. toniec mzw, tonięcie n, toń ż
czas. utonąć dk., zatonąć dk.
związki frazeologiczne:
tonąć w długachtonąć we śnie
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: