timor

timor (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) lęk, strach

(1.2) rel. bojaźń boża

(1.3) przedmiot obawy, straszydło, postrach

odmiana:

(1.1-3) timor, timōris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy);

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	timor	timōrēs
dopełniacz	timōris	timōrum
celownik	timōrī	timōribus
biernik	timōrem	timōrēs
ablatyw	timōre	timōribus
wołacz	timor	timōrēs

przykłady:

(1.2) Servīte Dominō in timōre et exsultāte eī cum tremōre. → Służcie Panu z bojaźnią i jego nogi ze drżeniem całujcie. (Ps 2, 11-12)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. timeo

przym. timidus

rzecz. timiditas ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: