szósty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szósty (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʃustɨ], ASusty] ?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy[1]

(1.1) od 6
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wstaję co rano o (godzinie) szóstej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) 6.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szóstka ż, szóstkowy m, Szóstak mrz, szóstak mrz/mzw
przym. szóstkowy
przedr. sześcio-
związki frazeologiczne:
szósty zmysłdo siostry w rok szósty, do brata we trzy latana szóstej
etymologia:
pol. sześć
uwagi:
W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.