suchotnik

suchotnik (język polski)

wymowa:

IPA: [suˈxɔtʲɲik], AS: [suχotʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. med. mężczyzna chorujący na gruźlicę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	suchotnik	suchotnicy
dopełniacz	suchotnika	suchotników
celownik	suchotnikowi	suchotnikom
biernik	suchotnika	suchotników
narzędnik	suchotnikiem	suchotnikami
miejscownik	suchotniku	suchotnikach
wołacz	suchotniku	suchotnicy
depr. M. i W. lm: (te) suchotniki

przykłady:

(1.1) Grupa suchotników siedziała na leżakach przed sanatorium.

(1.1) Suchotniki jedne, kaszlą od rana do wieczora.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gruźlik

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) chory

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. suchoty lm, suchar m, suchość ż, schnięcie n

forma żeńska suchotnica ż, suchotniczka ż

czas. schnąć ndk.

przym. suchy, suchotniczy

przysł. sucho

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. suchoty + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gruźlik

źródła: