siwieć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

siwieć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɕivʲjɛ̇ʨ̑], ASivʹi ̯ėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) stawać się siwym
(1.2) o ludziach: stawać się siwowłosym
odmiana:
koniugacja III
przykłady:
(1.1) Niebo na wschodzie zaczyna siwieć, szarzeć, srebrzyć zatokę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. osiwieć dk.
przym. siwy, siwowłosy, siwiuteńki
rzecz. siwienie n, siwak mos, siwizna ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Broszkiewicz, Doktor Twardowski, 1977, Narodowy Korpus Języka Polskiego.