singolare

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

singolare (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA[siŋ.go.'la.re]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. liczba pojedyncza
(1.2) sport. gra pojedyncza, singiel

przymiotnik

(2.1) szczególny, osobliwy, wyjątkowy
(2.2) dziwny
(2.3) pojedynczy
odmiana:
(1) lp singolare; lm singolari
(2) lp singolare m ż; lm singolari m ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) al singolarew liczbie pojedynczej
(2.1) donna di singolare bellezzakobieta wyjątkowej urody
(2.3) gram. numero singolareliczba pojedyncza
synonimy:
(1.1) numero singolare
(1.2) singolo
(2.1) particolare, caratteristico, speciale, peculiare, raro, insolito, inconsueto, eccellente, straordinario, eccezionale, anomalo, atipico
(2.2) strano, stravagante, originale, fuori del comune, bizzarro, eccentrico, curioso
antonimy:
(1.1) plurale, numero plurale
(2.1) comune, normale, ordinario
(2.2) banale, modesto, mediocre
(2.3) plurale
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. singolo
rzecz. singolo m, singolarità ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. singularis[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Słownictwo gramatyczne
źródła: