recytować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

recytować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyrecytować)

(1.1) wygłaszać z pamięci utwór literacki
(1.2) pot. mówić coś płynnie, jakby jednym tchem
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
recytować monotonnie / śpiewnie
synonimy:
(1.1) deklamować
(1.2) wyliczać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wyrecytować, zarecytować
rzecz. recytacja ż, recytator m, recytatorka ż, recytatyw m, recytowanie n
przym. recytacyjny, recytatorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: