pieczątka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pieczątka (język polski)[edytuj]

pieczątka (1.1)
wymowa:
IPA[pʲjɛˈʧ̑ɔ̃ntka], AS[pʹi ̯ečõntka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. pieczęć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na tym dokumencie potrzebna jest pieczątka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) sztympel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pieczęć ż, pieczętowanie n
czas. pieczętować ndk., zapieczętować dk.
przym. pieczątkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pieczęć + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: pieczęć
źródła: