pande

pande (język duński)

en pande (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kulin. patelnia

(1.2) anat. czoło

czasownik

(2.1) uderzyć w twarz

odmiana:

(1) en pande, panden, pander, panderne

(2) at pande, pander, pandede, pandet

przykłady:

(1.1) Steg fisken på panden i olie. → Usmaż rybę na patelni w oleju.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

rynke panden

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: części ciała w języku duńskim

źródła:

pande (język suahili)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kierunek

odmiana:

(1.1) jak rzeczowniki w klasie 9 mające lm w klasie 10

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: