odbiornik

odbiornik (język polski)

odbiornik (1.2) radiowy

odbiornik (1.2) telewizyjny

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fiz. zbiornik, do którego coś spływa

(1.2) techn. urządzenie elektryczne odbierające fale elektromagnetyczne

(1.3) techn. urządzenie pobierające energię elektryczną i przekazujące ją do obwodu elektrycznego; zob. też odbiornik energii elektrycznej w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odbiornik	odbiorniki
dopełniacz	odbiornika	odbiorników
celownik	odbiornikowi	odbiornikom
biernik	odbiornik	odbiorniki
narzędnik	odbiornikiem	odbiornikami
miejscownik	odbiorniku	odbiornikach
wołacz	odbiorniku	odbiorniki

przykłady:

(1.1) Obieg cieczy między pompą a odbiornikiem nazywamy obiegiem hydraulicznym.

(1.2) Przed wojną na Wełnowcu produkowano odbiorniki radiowe.

(1.3) Odbiornikiem z punktu widzenia gospodarki elektroenergetycznej nazywamy urządzenie, maszynę lub aparat przetwarzające energię elektryczną pobraną z sieci na taką energię, jaka jest potrzebna odbiorcy.

składnia:

kolokacje:

(1.2) odbiornik radiowy / radiofoniczny / radiokomunikacyjny / telewizyjny / satelitarny / lampowy / detektorowy / reakcyjny / superreakcyjny

(1.3) odbiornik energii elektrycznej

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odbiorca m, odbiór m, odbieranie n, odebranie n

czas. odbierać ndk.

wykrz. odbiór

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. odbiór + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) receiver
• estoński: (1.2) vastuvõtja; (1.3) elektripaigaldis
• rosyjski: (1.2) приёмник m
• włoski: (1.2) apparecchio m, ricevitore m

źródła: