odbierać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odbierać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɔdˈbʲjɛraʨ̑], AS[odbʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. odebrać)

(1.1) zabierać coś z miejsca, do którego wcześniej się to zanosiło
(1.2) zabierać kogoś z jakiegoś miejsca
(1.3) zabierać coś od kogoś, co się wcześniej dało/pożyczyło lub co ktoś wziął
(1.4) zabierać komuś coś, co miał, posiadał
(1.5) odczytywać coś (słowa, zachowanie, reakcje) w określony indywidualny sposób
(1.6) o telewizorze, radiu: przyjmować fale ze stacji nadawczej
(1.7) podnosić słuchawkę telefonu i rozpoczynać rozmowę
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Tydzień temu zaniosłem buty do szewca i dopiero dzisiaj mogłem je odebrać.
(1.2) Żona poprosiła mnie, żebym odebrał dzieci z przedszkola.
(1.3) Pijanym kierowcom odbierano prawa jazdy.
(1.4) Przyszedł komornik i odebrał mi wszystko, co posiadałem.
(1.5) Wypowiadane przez niego słowa odbierałem jako złośliwe.
(1.6) Mimo że radio było nowe, nie odbierało żadnych stacji.
(1.7) Usłyszałem głośny dzwonek mojego telefonu. Odebrałem, jednak po drugiej stronie nikogo nie słyszałem.
składnia:
(1.1-5) odbierać +B.
kolokacje:
(1.1) odbierać buty, ubrania
(1.6) odbierać kanały (telewizyjne), stacje (radiowe)
synonimy:
antonimy:
oddawać, obdarzać, zostawiać, wręczać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. brać, odebrać
rzecz. odbiór m, odbiornik m, odbiorca m, odbieranie n, odebranie n, odbiorczyni ż
wykrz. odbiór
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: