nieposłuszny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nieposłuszny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odznaczający się nieposłuszeństwem
(1.2) niepoddający się czyjejś woli[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kurtyna, za którą władza chciała zamknąć nieposłusznego felietonistę, zaczynała rdzewieć[2].
(1.2) Jedynie niesforna, nieposłuszna podświadomość, wbrew jej pragnieniom, wykonuje sobie wiadome zadanie[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) krnąbrny, narowisty, niekarny, niesforny, rogaty, rozwydrzony[4]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) niegrzeczny, uparty
hiponimy:
(1.1) hardy
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieposłuszeństwo n, nieposłuszność ż
przysł. nieposłusznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nieposłuszny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Mariusz Urbanek, Kisielewscy : Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Wiesława Maria Korczyńska, Wróć..., 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.