nieodzowny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nieodzowny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌɲɛɔdˈzɔvnɨ], AS: [ńeodzovny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nie dwuz.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, bez którego nie można przetrwać, normalnie funkcjonować; konieczny, niezastąpiony
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianowniknieodzownynieodzownanieodzownenieodzowninieodzowne
dopełniacznieodzownegonieodzownejnieodzownegonieodzownych
celowniknieodzownemunieodzownejnieodzownemunieodzownym
bierniknieodzownegonieodzownynieodzownąnieodzownenieodzownychnieodzowne
narzędniknieodzownymnieodzownąnieodzownymnieodzownymi
miejscowniknieodzownymnieodzownejnieodzownymnieodzownych
wołacznieodzownynieodzownanieodzownenieodzowninieodzowne
przykłady:
(1.1) Tlen jest nieodzowny do oddychania komórkowego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) potrzebny, niezbędny, podstawowy, zasadniczy, wymagany
antonimy:
(1.1) zbędny, niepotrzebny, zbyteczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieodzowność ż
przysł. nieodzownie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=nieodzowny&oldid=7132556”