nastąpić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nastąpić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[naˈstɔ̃mpʲiʨ̑], AS[nastõmpʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. następować)

(1.1) nadepnąć na coś; wejść, trafić na coś
(1.2) zdarzyć się, odbyć się, dojść do skutku
(1.3) wystąpić po sobie kolejno
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIa
przykłady:
(1.2) Chciał uprzejmością zatrzeć nieprzyjemną scenę przesłuchania, która zapewne teraz nastąpi[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. następstwo n, następca m, następczyni ż, następowanie n, nastąpienie n
przysł. następnie
czas. następować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: następować
źródła:
  1. Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan), Stawka większa niż życie, 1967, Narodowy Korpus Języka Polskiego.