inträffa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

inträffa (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) zdarzać się[1]
odmiana:
(1.1) att inträffa, inträffar, inträffade, inträffat, inträffa!
przykłady:
(1.1) Mängder av trafikolyckor har inträffat i snöovädret.Wiele wypadków drogowych zdarzyło się podczas burzy śnieżnej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) förekomma
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 225.