erlernen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

erlernen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɛɐ̯ˈlɛʁnən]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) nauczyć się, wyuczyć się, uczyć się
odmiana:
(1.1)[1] erlern|en (erlernt), erlernte, erlernt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) einen Beruf erlernen • ein Handwerk erlernen • eine Fremdsprache erlernen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Erlernen n, Erlernung ż, Erlernbarkeit ż
przym. erlernbar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: lernenanlernenauslernendazulernenerlernenhinzulernennachlernenverlernen
źródła: