bestechen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bestechen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[bəˈʃtɛçn̩] IPA[bəˈʃtaːχ] IPA[bəˈʃtɔχn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) przekupywać, przekupić
(1.2) ujmować, ująć, fascynować
odmiana:
(1.1-2)[1] bestech|en (besticht), bestach, bestochen (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) mit Schmiergeld bestechen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bestechen n, Bestechung ż, Bestechlichkeit ż
przym. bestechlich, bestechend
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: stechenabstechenanstechenaufstechenausstechenbestechendurchstecheneinstechenherausstechenhervorstechenhineinstechenlosstechenniederstechenumstechenüberstechenzustechen
źródła: