śrubokręt

śrubokręt (język polski)

śrubokręty (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) proste narzędzie do wkręcania lub wykręcania śrub i wkrętów

odmiana:

(1.1) lp śrubokręt, ~a, ~owi, ~, ~em, śrubokręcie, śrubokręcie; lm ~y, ~ów, ~om, ~y, ~ami, ~ach, ~y

przykłady:

(1.1) Podczas odkręcania starej płyty złamał się śrubokręt.

składnia:

kolokacje:

(1.1) śrubokręt krzyżowy

synonimy:

(1.1) wkrętak

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) śruba + kręcić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) screwdriver
• arabski: (1.1) مفك (mafak)
• duński: (1.1) skruetrækker w
• francuski: (1.1) tournevis m
• grecki: (1.1) κατσαβίδι n, βιδολόγος m
• hiszpański: (1.1) destornillador m
• jidysz: (1.1) שרויפֿן־ציִער m (szrojfn-cier)
• niemiecki: (1.1) Schraubenzieher m
• rosyjski: (1.1) отвёртка f
• włoski: (1.1) cacciavite