pióro: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Olafbot (dyskusja | edycje)
m kaszubski: pokrewne +piórnik (na podstawie tamtego hasła)
dodano duński: (1.1) fjer {{w}}; (1.2) pen {{w}}; (1.3) pen {{w}}
Linia 69: Linia 69:
* bułgarski: (1.1) [[перо]]
* bułgarski: (1.1) [[перо]]
* dolnołużycki: (1.1) [[pjero]]
* dolnołużycki: (1.1) [[pjero]]
* duński: (1.1) [[fjer]] {{w}}; (1.2) [[pen]] {{w}}; (1.3) [[pen]] {{w}}
* esperanto: (1.1) [[plumo]]; (1.2) [[plumo]]
* esperanto: (1.1) [[plumo]]; (1.2) [[plumo]]
* francuski: (1.1) [[plume]] {{ż}}; (1.2) [[plume]] {{ż}}; (1.3) [[plume]] {{ż}}
* francuski: (1.1) [[plume]] {{ż}}; (1.2) [[plume]] {{ż}}; (1.3) [[plume]] {{ż}}

Wersja z 16:42, 26 lut 2021

pióro (język polski)

pióra (1.1)
pióro (1.2)
pióro (1.4)
pióra (1.5)
wymowa:
IPA[ˈpʲjurɔ], AS[pʹi ̯uro], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ornit. wytwór naskórka ptaków, pokrywający ich ciało, składający się z elastycznej osi i dwu chorągiewek; zob. też pióro w Wikipedii
(1.2) przyrząd do pisania
(1.3) autorstwo dzieła literackiego
(1.4) spłaszczony, rozszerzony koniec wiosła
(1.5) pióra slang. długie włosy[1], szczególnie u mężczyzny
(1.6) gw. muz. gitara[1]
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Wróbel nastroszył pióra.
(1.2) Dziadek pisze listy wyłącznie piórem.
(1.3) To jedyna powieść pióra młodej węgierskiej pisarki.
(1.4) Powinieneś płycej zanurzać pióra wioseł.
(1.5) Gitarzysta potrząsał długimi blond piórami.
składnia:
(1.3) (dzieło) pióra + D.
kolokacje:
(1.1) stroszyć / wymieniać pióra • pióra konturowe / puchowe / pokrywowegęsie / kacze / orle / pióro • chorągiewka / stosina pióra
(1.2) pisać piórem • pióro świetlne • pióro kulkowe • pióro na naboje
(1.4) pióro wiosła
synonimy:
(1.1) lotka, sterówka
(1.5) włosy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piórnik m, pierze n, pierzyna ż, pierzynka ż, pierzenie n, opierzenie n, piórkowanie n, opiórkanie n, pierzastość ż
zdrobn. piórko n, pióreczko n
czas. pierzyć się ndk., opierzyć się dk., piórkować ndk., opiórkać dk.
przym. piórowy, piórkowy, pierzasty, pióropuszowy
związki frazeologiczne:
robić koło piórawieczne pióroparać się piórem
etymologia:
prasł. *pero[2]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 233.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pióro” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

pióro (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pióro
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piórnik m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: