telefonować: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Olafbot (dyskusja | edycje)
zmiana "{{f}}" na "{{ż}}"
Linia 59: Linia 59:
* szwedzki: (1.1) [[telefonera]], [[ringa]]
* szwedzki: (1.1) [[telefonera]], [[ringa]]
* ukraiński: (1.1) [[телефонувати]]; (1.2) [[телефонувати]]
* ukraiński: (1.1) [[телефонувати]]; (1.2) [[телефонувати]]
* wilamowski: (1.1) [[telefoniyn]]; (1.2) [[telefoniyn]]
* włoski: (1.1) [[telefonare]]
* włoski: (1.1) [[telefonare]]
{{źródła}}
{{źródła}}

Wersja z 22:48, 11 paź 2020

telefonować (język polski)

mężczyzna telefonuje (1.1)
wymowa:
IPA[ˌtɛlɛfɔ̃ˈnɔvaʨ̑], AS[telefõnovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) rozmawiać z kimś przez telefon
(1.2) nawiązywać połączenie telefoniczne
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Już wczoraj telefonowałem do różnych firm w sprawie pracy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dzwonić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. telefon m, telefonia ż, telefonowanie n, zatelefonowanie n, telefonista m, telefonistka ż, telefonik mrz
przym. telefoniczny
przysł. telefonicznie
czas. zatelefonować
związki frazeologiczne:
zob. telefon
etymologia:
pol. telefon
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: