kryzys: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+tłumaczenie na duński: (1.1) krise {{w}}; (1.2) krise {{w}}; (1.3) krise {{w}}
+etym, +uwagi
Linia 42: Linia 42:
{{frazeologia}}
{{frazeologia}}
{{etymologia}}
{{etymologia}}
: {{etym|gr}}<ref name="Danysz">Antoni Danysz, ''Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi'', „Język Polski” nr 8–10, s. 258.</ref>
: {{etym|gr|κρίσις}} (krísis)<ref name="Danysz">Antoni Danysz, ''Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi'', „Język Polski” nr 8–10, s. 258.</ref>
{{uwagi}}
{{uwagi}}
: Dawniej w dialekcie wielkopolskim słowo rodzaju żeńskiego – jak w greckim pierwowzorze<ref name="Danysz"/>.
: Dawniej słowo rodzaju żeńskiego – jak w greckim pierwowzorze<ref>Por. Karol Irzykowski, ''Pałuba'', Lwów 1903, s. 430: ''Pewnego dnia o zmierzchu siedział przy łóżku syna, który właśnie przebył już najcięższą kryzys.''</ref>, podobnie w dialekcie wielkopolskim<ref name="Danysz"/>.
{{tłumaczenia}}
{{tłumaczenia}}
* angielski: (1.1) [[crisis]], [[slump]]
* angielski: (1.1) [[crisis]], [[slump]]

Wersja z 01:58, 3 sie 2020

kryzys (język polski)

wymowa:
IPA[ˈkrɨzɨs], AS[kryzys] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zła sytuacja (trwająca dłużej)
(1.2) ekon. załamanie procesu wzrostu gospodarczego
(1.3) med. nasilenie się choroby, pogorszenie się stanu chorego
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Pensje w Grecji pozostaną znacząco wyższe niż przeciętne wynagrodzenie w Polsce, nawet mimo kryzysu[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) kryzys rządowy / gospodarczy / konstytucyjny / małżeński
(1.2) wielki kryzys
synonimy:
(1.1) przesilenie
(1.2) przesilenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kryzysowy
rzecz. kryzysowość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. κρίσις (krísis)[2]
uwagi:
Dawniej słowo rodzaju żeńskiego – jak w greckim pierwowzorze[3], podobnie w dialekcie wielkopolskim[2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. forsal.pl
  2. 2,0 2,1 Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 258.
  3. Por. Karol Irzykowski, Pałuba, Lwów 1903, s. 430: Pewnego dnia o zmierzchu siedział przy łóżku syna, który właśnie przebył już najcięższą kryzys.