kynologia

kynologia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɨ̃nɔˈlɔɟja], AS: [kỹnoloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. nauka o psach; zob. też kynologia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kynologia	kynologie
dopełniacz	kynologii	kynologii / przest. kynologij
celownik	kynologii	kynologiom
biernik	kynologię	kynologie
narzędnik	kynologią	kynologiami
miejscownik	kynologii	kynologiach
wołacz	kynologio	kynologie

przykłady:

(1.1) Kynologia obejmuje te zagadnienia innych nauk, które pośrednio lub bezpośrednio odnoszą się do psa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) teriologia

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kynolog m

przym. kynologiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cynology
• białoruski: (1.1) кіналогія ż
• bośniacki: (1.1) kinologija ż
• bułgarski: (1.1) кинология ż
• duński: (1.1) kynologi w
• estoński: (1.1) künoloogia
• fiński: (1.1) kynologia
• francuski: (1.1) cynologie ż
• hiszpański: (1.1) cinología ż
• islandzki: (1.1) hundafræði
• litewski: (1.1) kinologija ż
• norweski (bokmål): (1.1) kynologi m
• portugalski: (1.1) cinologia ż
• rosyjski: (1.1) кинология ż
• słowacki: (1.1) kynológia ż
• szwedzki: (1.1) kynologi w
• ukraiński: (1.1) кінологія ż
• włoski: (1.1) cinologia ż

źródła: