plotka

plotka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈplɔtka], AS: [plotka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pogłoska, często nieprawdziwa i szkodliwa dla czyjejś reputacji; wiadomość powtarzana z ust do ust, która traci swoje pierwsze, prawdziwe znaczenie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plotka	plotki
dopełniacz	plotki	plotek
celownik	plotce	plotkom
biernik	plotkę	plotki
narzędnik	plotką	plotkami
miejscownik	plotce	plotkach
wołacz	plotko	plotki

przykłady:

(1.1) Słyszałaś najnowszą plotkę? Sąsiad z czwartego piętra podobno zdradza żonę!

(1.1) Od pewnego czasu po mieście krążą plotki o tym, że zbudują drugi hotel.

składnia:

kolokacje:

(1.1) rozpuszczać / rozsiewać plotkę / plotki • plotka krąży / rozchodzi się • plotka się sprawdza / się potwierdza

synonimy:

(1.1) pogłoska, szeptanka, reg. pozn. lm pierdy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plotkarstwo n, plotkarz mos, plotkarka ż, plotkara ż, plotkowanie n

zdrobn. ploteczka ż

zgrub. plota ż

czas. plotkować ndk.

przym. plotkarski

związki frazeologiczne:

plotka wyleci wróblem, a wraca wołem • stugębna plotka

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gossip, rumour, scuttlebutt
• arabski: (1.1) ثرثرة ż, شائعة ż
• białoruski: (1.1) плётка ż
• duński: (1.1) rygte w
• esperanto: (1.1) klaĉo, t. babilo, onidiro
• francuski: (1.1) potin m, commérage m
• gudźarati: (1.1) ગપસપ ż (gapasapa)
• hiszpański: (1.1) chisme m, bulo m
• interlingua: (1.1) rumor
• islandzki: (1.1) lausafregn ż
• jidysz: (1.1) שמועה ż (szmue), (plotki) שלח־מנות m/n (sz(a)lachmones)
• kataloński: (1.1) rumor m
• niemiecki: (1.1) Gerücht n
• nowogrecki: (1.1) κουτσομπολιό n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) сплетня ż
• szwedzki: (1.1) skvaller n, sladder n, rykte n, hörsägen w
• turecki: (1.1) dedikodu
• ukraiński: (1.1) плітка ż
• wilamowski: (1.1) śwoca

źródła: