Scyta: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
(usunięto opis zmian)
Znacznik: Anulowanie edycji
Linia 21: Linia 21:
: {{przym}} [[scytyjski]]
: {{przym}} [[scytyjski]]
{{frazeologia}}
{{frazeologia}}
{{etymologia}} siekacz, rębajło, od pIE "sek" - ciąć, dzielić; porównaj staropol. czysło - liczba, rosyjskie счита́ть - liczyć; szczyt, czytać (pierwotnie prawdopodobnie pisać, porównaj skrobać, scribere, σκᾰ́ρῑφος), kidać (strzelać, ciskać ostrymi przedmiotami), cześć;
{{etymologia}}
{{uwagi}}
{{uwagi}}
{{tłumaczenia}}
{{tłumaczenia}}

Wersja z 13:37, 31 sty 2020

Scyta (język polski)

wymowa:
IPA[ˈsʦ̑ɨta], AS[scyta]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. etn. członek indoeuropejskiego ludu rządzącego w starożytności częścią Ukrainy; zob. też Scytowie w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Bo Stlawowie z Hunnami a Scyta z Bułgarem, • A z drugiej strony Med znów ze Scytą zmówiony[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Skołota
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Scytia ż, scytyjski mrz
forma żeńska Scytyjka ż
przym. scytyjski
związki frazeologiczne:
etymologia:
siekacz, rębajło, od pIE "sek" - ciąć, dzielić; porównaj staropol. czysło - liczba, rosyjskie счита́ть - liczyć; szczyt, czytać (pierwotnie prawdopodobnie pisać, porównaj skrobać, scribere, σκᾰ́ρῑφος), kidać (strzelać, ciskać ostrymi przedmiotami), cześć;
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy z Pizydii Wojna awarska za Marian Plezia Greckie i łacińskie źródła do najstarszych dziejów Słowian, Polskiego Towarzystwo Ludoznawcze, Dom Książki, 1952