efekt

efekt (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈɛfɛkt], AS: [efekt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) osiągnięcie, wynik

(1.2) wrażenie

(1.3) przest. ściągnięcie na siebie uwagi

(1.4) przest. lm rzeczy, własność ruchoma

(1.5) przest. lm hand. papiery wartościowe

(1.6) przest. praca wykonywana przez motor w ciągu jednej sekundy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	efekt	efekty
dopełniacz	efektu	efektów
celownik	efektowi	efektom
biernik	efekt	efekty
narzędnik	efektem	efektami
miejscownik	efekcie	efektach
wołacz	efekcie	efekty

przykłady:

(1.1) Wczorajsza nauka przyniosła efekt na dzisiejszym egzaminie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) osiągnięcie, wynik, rezultat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. efektacja ż, efekciarz m, efekcista m, efektor m, efekciarskość ż, efekcik mrz

przym. efektacja, efekciarski, efektowy, efektywny, efektowny

czas. efektować

przysł. efektywnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. effectus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) effect, result
• arabski: (1.1) أثر, تأثير, نفوذ
• białoruski: (1.1) эфект m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) эфэкт m
• duński: (1.1) effekt n; (1.4) effekt n
• esperanto: (1.1) efekto, rezulto, rezultato, efiko
• francuski: (1.1) effet
• gudźarati: (1.2) અસર ż (asara)
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.?)
• rosyjski: (1.1) эффект m; (1.2) эффект m
• szwedzki: (1.1) effekt w
• turecki: (1.1) etki, sonuç
• ukraiński: (1.1) ефект m
• włoski: (1.1) effetto m, risultato m; (1.2) effetto m, impressione ż

źródła: