przyprawa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+tłumaczenie na koreański: (1.1) 조미료
Nie podano opisu zmian
Linia 32: Linia 32:
{{hiperonimy}}
{{hiperonimy}}
{{hiponimy}}
{{hiponimy}}
: (1.1) [[anyż]], [[bazylia]], [[chili]], [[cukier]], [[cynamon]], [[czarnuszka]], [[czosnek]], [[gałka muszkatołowa]], [[imbir]], [[kardamon]], [[kozieradka]], [[kmin]], [[kminek]], [[kurkuma]], [[laska wanilii]], [[lubczyk]], [[majeranek]], [[pieprz]], [[sól]], [[szafran]], [[tymianek]], [[ziele angielskie]]
: (1.1) [[anyż]], [[bazylia]], [[chili]], [[cukier]], [[cukier wanilinowy]], [[cukier waniliowy]], [[cynamon]], [[czarnuszka]], [[czosnek]], [[gałka muszkatołowa]], [[goździk]]i, [[imbir]], [[kardamon]], [[kmin]], [[kminek]], [[kolendra]], [[kozieradka]], [[kurkuma]], [[laska wanilii]], [[lubczyk]], [[majeranek]], [[mięta]], [[oregano]], [[pieprz]], [[pieprz ziołowy]], [[sól]], [[szafran]], [[tymianek]], [[ziele angielskie]]
{{holonimy}}
{{holonimy}}
{{meronimy}}
{{meronimy}}

Wersja z 09:55, 23 sie 2019

przyprawa (język polski)

sklep z przyprawami (1.1)
wymowa:
IPA[pʃɨˈprava], AS[pšyprava], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. spoż. składnik dodawany do potrawy w celu poprawienia jej smaku lub zapachu; zob. też przyprawa w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W mojej kuchni używam wielu orientalnych przypraw.
(1.1) Sanepid wykrył w przyprawach dwukrotne przekroczenie dopuszczalnych norm substancji konserwujących.
(1.1) Zupa ma ostry smak dzięki przyprawom.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) anyż, bazylia, chili, cukier, cukier wanilinowy, cukier waniliowy, cynamon, czarnuszka, czosnek, gałka muszkatołowa, goździki, imbir, kardamon, kmin, kminek, kolendra, kozieradka, kurkuma, laska wanilii, lubczyk, majeranek, mięta, oregano, pieprz, pieprz ziołowy, sól, szafran, tymianek, ziele angielskie
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przyprawianie n, przyprawnik m
czas. przyprawiać ndk., przyprawić dk., doprawiać ndk., doprawić dk.
przym. przyprawowy, przyprawny
związki frazeologiczne:
więcej przyprawy niż potrawy
etymologia:
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego pol. przyprawić[1]
uwagi:
zob. też przyprawa w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przyprawa” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.