ö

ö (język szwedzki)

ö (1.1)

wymowa:

[ö:] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) geogr. wyspa

odmiana:

(1.1) en ö, ön, öar, öarna

przykłady:

(1.1) Mitt i sjön ligger en ö. → Pośrodku jeziora jest wyspa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) halvö • huvudö • vulkanö • öbo • ögrupp

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) st.nord. ey

uwagi:

(1.1) zobacz też: geografia w języku szwedzkim

źródła:

ö (język wepski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) noc

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: