starość

starość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈstarɔɕʨ̑], AS: [starość]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan będący efektem starzenia się, trzeci i ostatni okres życia istot żywych; zob. też starość w Wikipedii

(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) kłopot, zmartwienie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	starość
dopełniacz	starości
celownik	starości
biernik	starość
narzędnik	starością
miejscownik	starości
wołacz	starości

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) podeszły wiek; eufem. jesień życia

antonimy:

(1.1) młodość

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. starszy mos, starsza ż, starzyzna ż, starszak mos, starzec m, staruszek m, staruszka ż, starowinka ż, starzenie n, starówka ż, starszyzna ż, staroć

czas. starzać, postarzać dk., starzeć się ndk., zestarzeć się dk.

przym. stary, starczy

przysł. staro, starczo

związki frazeologiczne:

zapyta się starość, gdzie była młodość • starość nie radość • starość nie radość śmierć nie wesele • czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci • dom spokojnej starości

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: kłopot, zmartwienie

• angielski: (1.1) age
• arabski: (1.1) هرم, شيخوخة
• baskijski: (1.1) zahartzaro
• białoruski: (1.1) старасць ż
• czeski: (1.1) stáří n
• duński: (1.1) alderdom w
• esperanto: (1.1) maljuneco
• francuski: (1.1) vieillesse ż
• hiszpański: (1.1) vejez ż
• kazachski: (1.1) кәрілік, шалдық
• niemiecki: (1.1) Alter n
• nowogrecki: (1.1) γεράματα n/lm, γήρας n
• rosyjski: (1.1) старость ż
• szwedzki: (1.1) ålderdom w
• ukraiński: (1.1) старість ż
• wilamowski: (1.1) ałder n, āłder n, aołder n

źródła: