mężczyzna

mężczyzna (język polski)

wymowa:

​, IPA: [mɛ̃w̃ʃˈʧ̑ɨzna], AS: [mẽũ̯ščyzna], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) dorosły człowiek płci męskiej; zob. też mężczyzna w Wikipedii

rzeczownik zbiorowy, rodzaj żeński

(2.1) daw. mężczyźni (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mężczyzna	mężczyźni
dopełniacz	mężczyzny	mężczyzn
celownik	mężczyźnie	mężczyznom
biernik	mężczyznę	mężczyzn
narzędnik	mężczyzną	mężczyznami
miejscownik	mężczyźnie	mężczyznach
wołacz	mężczyzno	mężczyźni
depr. M. i W. lm: (te) mężczyzny

(2.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mężczyzna	mężczyzny
dopełniacz	mężczyzny	mężczyzn
celownik	mężczyźnie	mężczyznom
biernik	mężczyznę	mężczyzny
narzędnik	mężczyzną	mężczyznami
miejscownik	mężczyźnie	mężczyznach
wołacz	mężczyzno	mężczyzny

przykłady:

(1.1) Jako operatorów żurawi budowlanych tradycyjnie zatrudnia się wyłącznie mężczyzn – choć wyjątki się zdarzają.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pan, facet; pot. koleś; symbol. ♂; skr. M; reg. śl. chop

antonimy:

(1.1) kobieta, chłopiec

(2.1) daw. żeniczyzna, żeńczyzna, żeńszczyzna

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. męskość ż, męstwo n, mąż m

przym. męski, zamężny

przysł. męsko, mężnie

czas. zmężnieć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• akadyjski: (1.1) 𒀀𒉿𒈝
• amharski: (1.1) ወንድ m
• angielski: (1.1) man
• arabski: (1.1) رجل m, آدم m, egip. arab. راجل
• baskijski: (1.1) gizon, gizaseme
• białoruski: (1.1) мужчына m
• bretoński: (1.1) gwaz m, den m
• bułgarski: (1.1) мъж m
• buruszaski: (1.1) hir
• chorwacki: (1.1) muškarac m
• czeski: (1.1) muž m
• czirokeski: (1.1) ᎠᏍᎦᏯ (asgaya)
• duński: (1.1) mand w
• esperanto: (1.1) viro
• estoński: (1.1) mees
• ewenkijski: (1.1) бэе
• fenicki: (1.1) 𐤀𐤃𐤌
• fiński: (1.1) mies
• francuski: (1.1) homme m
• fryzyjski: (1.1) man m
• gruziński: (1.1) კაცი (k'aci)
• guarani: (1.1) ava
• hebrajski: (1.1) אדם m (A'dam) , גבר m (gewer), איש m (isz)
• hindi: (1.1) आदमी m, नर
• hiszpański: (1.1) varón m, hombre m
• holenderski: (1.1) man m
• indonezyjski: (1.1) pria / laki-laki
• interlingua: (1.1) homine, viro
• irlandzki: (1.1) fear m
• islandzki: (1.1) maður, karlmaður
• japoński: (1.1) 男 (おとこ, otoko), 男性 (だんせい, dansei)
• jidysz: (1.1) ייִד m (jid)
• kabylski: (1.1) argaz
• kakczikel: (1.1) ala'
• kaszubski: (1.1) chłop
• kataloński: (1.1) home m, baró
• klingoński: (1.1) loD
• koreański: (1.1) 남자, 남성
• krymskotatarski: (1.1) aqay
• łaciński: (1.1) vir, -i m
• marathi: (1.1) पुरुष m
• niemiecki: (1.1) Mann m
• norweski (bokmål): (1.1) mann m
• nowogrecki: (1.1) άντρας m
• ormiański: (1.1) տղամարդ
• pali: (1.1) nara m
• perski: (1.1) مرد
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,     ; przedrostek:
• portugalski: (1.1) homem m, varão m
• prowansalski: (1.1) òme
• quenya: (1.1) nér
• rosyjski: (1.1) мужчина
• rumuński: (1.1) om m
• sanskryt: (1.1) नर m, पुरुष m
• słowacki: (1.1) muž m
• sranan tongo: (1.1) man
• starogrecki: (1.1) ἀνήρ
• szwedzki: (1.1) man w
• tahitański: (1.1) tāne, taʻata
• tetum: (1.1) mane
• tok pisin: (1.1) man
• turecki: (1.1) adam
• tuvalu: (1.1) tangata
• tybetański: (1.1) ཕོ
• ukraiński: (1.1) чоловік m
• węgierski: (1.1) férfi
• wilamowski: (1.1) mon m, mōn m, maon m
• włoski: (1.1) uomo m

źródła: