пара

пара (język białoruski)

transliteracja:

para

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pora, czas

odmiana:

(1.1) D. пары́ lm M. поры D. пор

przykłady:

(1.1) Мае любімыя поры года гэта вясна і восень. → Moje ulubione pory roku to wiosna i jesień.

składnia:

kolokacje:

(1.1) самая пара́… → najwyższy czas… • пара года → pora roku

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

пара (język kazachski)

transliteracja:

para

wymowa:

IPA: [pɑˈrɑ]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) łapówka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza		liczba mnoga
mianownik	пара		паралар
possessivus	параның		паралардың
celownik	параға		параларға
biernik	параны		параларды
miejscownik	парада		параларда
ablatyw	парадан		паралардан
narzędnik	парамен		паралармен
przynależność
osoba	liczba pojedyncza		liczba mnoga
1. lp	mój	парам	moje/moi	параларым
1. lm	nasz	парамыз	nasze/nasi	параларымыз
2. lp/lm	twój/wasz	параң	twoje/wasze/twoi/wasi	параларың
2. lp/lm grzecz.	pana/pani/państwa	параңыз	pana/pani/państwa	параларыңыз
3. lp/lm	jego/jej/ich	парасы	jego/jej/ich	паралары

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. парақор, парақорлық

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

пара (język rosyjski)

transliteracja:

Błędny kod języka: {{{1}}}

wymowa:

[ˈparə] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) para (np. ludzi, butów)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	па́ра	па́ры
dopełniacz	па́ры	па́р
celownik	па́ре	па́рам
biernik	па́ру	па́ры
narzędnik	па́рой	па́рами
miejscownik	па́ре	па́рах

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Por. akcenty w lm z пар.

źródła:

пара (język ukraiński)

transliteracja:

para

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) para (np. ludzi, butów)

(1.2) fiz. para

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. парність ż, паровиця ż, парування n

zdrobn. парка ż

czas. парувати ndk., паруватися ndk.

przym. парний, паристий, парувальний

przysł. парно, паристо

(1.2)

rzecz. паркість ż, парильник m, парильниця ż, парильня ż, парня ż, парник m, парничок m, парникар m, парникарство n, паровик m, паровичок m, паровичник m, паровичня ż, парення n, паріння n, парування n

czas. парити ndk., паритися ndk., парувати ndk.

przym. паровий, парильний, паркий, парний, парниковий, паровичний, парений

przysł. парко, парно

tem. słow. паро-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: