dwanaście: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m dodanie informacji (etymologia) |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
{{frazeologia}} |
{{frazeologia}} |
||
{{etymologia}} |
{{etymologia}} |
||
: {{etymn|starop|dwanaćcie}} < {{etymn|starop|dwanadźće}} < {{etymn|starop|dwa na dzieście}} < {{etymn|starop|dwa na dziesięcie}} < {{etym|prasł|dъva na desęte}}<ref>Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, ''Gramatyka historyczna języka polskiego'', Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 382, 383.</ref> |
: {{etymn|starop|dwanaćcie}} < {{etymn|starop|dwanadźće}} < {{etymn|starop|dwa na dzieście}} < {{etymn|starop|dwa na dziesięcie}} < {{etym|prasł|*dъva na desęte}}<ref>Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, ''Gramatyka historyczna języka polskiego'', Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 382, 383.</ref> |
||
{{uwagi}} |
{{uwagi}} |
||
{{tłumaczenia}} |
{{tłumaczenia}} |
||
Wersja z 17:31, 2 lis 2018
dwanaście (język polski)
,_October_2009.JPG)
- znaczenia:
liczebnik główny
- odmiana:
- (1.1) lp dwanaście, dwunastu, dwunastu, ~, dwunastoma, dwunastu, ~; blm; dla rzeczowników rodzaju męskoosobowego forma mianownika przyjmuje postać dopełniacza („dwunastu”)
- przykłady:
- (1.1) Gminy, które dokonują wpłat na rzecz zwiększenia subwencji, są zobligowane do wnoszenia ich w dwunastu równych ratach w terminie do 15-tego każdego miesiąca[1]. (sic!)
- (1.1) Moim zadaniem był lot po trójkącie, nad chmurami, na wysokości dwunastu kilometrów…[2]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. dwanaćcie < st.pol. dwanadźće < st.pol. dwa na dzieście < st.pol. dwa na dziesięcie < prasł. *dъva na desęte[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 12
- źródła:
- ↑ Owsiak Stanisław, Finanse publiczne, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Danuta Błaszak, Karuzela ku słońcu, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 382, 383.