prorok

prorok (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈprɔrɔk], AS: [prorok]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. charyzmatyczny przywódca lub reformator religijny, któremu przypisuje się szczególne posłannictwo boże i zdolności wizjonerskie; zob. też prorok w Wikipedii

(1.2) pot. często żart. osoba przepowiadająca przyszłość, stawiająca prognozy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prorok	prorocy
dopełniacz	proroka	proroków
celownik	prorokowi	prorokom
biernik	proroka	proroków
narzędnik	prorokiem	prorokami
miejscownik	proroku	prorokach
wołacz	proroku	prorocy

przykłady:

(1.1) Prorok Izajasz ostrzegał lud przed niebezpieczeństwem asyryjskim.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. proroctwo n

forma żeńska prorokini ż

czas. prorokować ndk.

przym. prorocki, proroczy

przysł. proroczo

związki frazeologiczne:

co rok, to prorok • nikt nie jest prorokiem we własnym kraju • obym był złym prorokiem • obym był fałszywym prorokiem

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prophet, haruspex, Prophet
• arabski: (1.1) نبي (nabi) m, رسول (rasūl) m
• baskijski: (1.1) profeta
• baszkirski: (1.1) пәйғәмбәр
• bośniacki: (1.1) prorok m
• esperanto: (1.1) profeto
• francuski: (1.1) prophète
• hebrajski: (1.1) נביא m (nawi)
• hiszpański: (1.1) profeta m
• japoński: (1.1) 予言者(よげんしゃ), 預言者(よげんしゃ)
• jidysz: (1.1) נבֿיא m (nowi)
• kaszubski: (1.1) prorok m, przepòwiôdôcz m
• kataloński: (1.1) profeta m
• kazachski: (1.1) пайғамбар
• łaciński: (1.1) propheta m, vaticinator m, haruspex
• niemiecki: (1.1) Prophet m
• nowogrecki: (1.1) προφήτης m
• perski: (1.1) پیامبر
• portugalski: (1.1) profeta m
• rosyjski: (1.1) пророк m
• slovio: (1.1) prorok (пророк), predvidnik (предвидник)
• słowacki: (1.1) prorok m
• słoweński: (1.1) prorok m
• staroegipski: (1.1) (ḥm-nṯr)
• szwedzki: (1.1) profet w
• ukraiński: (1.1) пророк m
• węgierski: próféta
• włoski: (1.1) profeta

źródła:

prorok (język bośniacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. prorok

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

prorok (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) rel. prorok

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

prorok (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. prorok

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przepòwiôdôcz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. prorokòwac

przym. prorocczi, proroczny

rzecz. proroczka, proroctwò

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

prorok (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

пророк

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) prorok

odmiana:

(1.1) lm prorokis

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

prorok (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) rel. prorok

(1.2) przen. prorok

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) veštec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. proroctvo n

forma żeńska prorokyňa ż

czas. prorokovať ndk.

przym. prorocký

przysł. prorocky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

prorok (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. prorok

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. prorokovati

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: