generał

generał (język polski)

generałowie (1.1)

wymowa:

IPA: [ɡɛ̃ˈnɛraw], AS: [gẽnerau̯], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. wysoki stopień oficerski wojsk lądowych i powietrznych; zob. też generał w Wikipedii

(1.2) rel. główny przełożony w niektórych zakonach katolickich; zob. też generał (zakon) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	generał	generałowie
dopełniacz	generała	generałów
celownik	generałowi	generałom
biernik	generała	generałów
narzędnik	generałem	generałami
miejscownik	generale	generałach
wołacz	generale	generałowie
depr. M. i W. lm: (te) generały

przykłady:

(1.1) Sprzeciw generałów odnotowano w telawiwskiej prasie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) generał broni • generał dywizji • generał brygady

synonimy:

(1.1) przest. jenerał, reg. śl. jenerał

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) oficer

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. generałowa ż, generalicja ż

przym. generalski, jeneralski, generalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. generalis → główny, nadrzędny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) general
• arabski: (1.1) جنرال m, عماد m
• białoruski: (1.1) генерал m
• bułgarski: (1.1) генерал m
• chorwacki: (1.1) general m
• czeski: (1.1) armádní generál m
• esperanto: (1.1) generalo
• francuski: (1.1) général d'armée m
• hiszpański: (1.1) general de ejército m
• jidysz: (1.1) גענעראַל m (general)
• niemiecki: (1.1) General m; (1.2) General m
• nowogrecki: (1.1) στρατηγός m, πτέραρχος m
• rosyjski: (1.1) генерал m
• rumuński: (1.1) general m
• słowacki: (1.1) generál
• szwedzki: (1.1) general w
• ukraiński: (1.1) генерал m
• włoski: (1.1) generale m

źródła: