wykształcenie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Equadus (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
m da
Linia 22: Linia 22:
{{tłumaczenia}}
{{tłumaczenia}}
* angielski: (1.1) [[education]]
* angielski: (1.1) [[education]]
* duński: (1.1) [[uddannelse]] {{w}}; (1.2) [[dannelse]] {{w}}
* francuski: (1.1) [[éducation]] ''f''
* francuski: (1.1) [[éducation]] ''f''
* niemiecki: (1.1) [[Ausbildung]] {{f}}, [[Bildung]] {{f}}, [[Schulbildung]] {{f}}
* niemiecki: (1.1) [[Ausbildung]] {{f}}, [[Bildung]] {{f}}, [[Schulbildung]] {{f}}

Wersja z 11:54, 8 paź 2007


wykształcenie (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) poziom wiedzy nabytej w drodze nauki
(1.2) od czas. wykształcić (się) (nabycie jakiejś cechy na drodze ewolucji lub ontogenezy)
odmiana:
(1) lp wykształceni|e, ~a, ~u, ~e, ~em, ~u, ~u; bez lm
przykłady:
(1.1) Miał wykształcenie humanistyczne, z matematyką zawsze był na bakier.
(1.2) U ptaków doszło do wykształcenia najrozmaitszych przystosowań do lotu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ~ podstawowe/średnie/wyższe; ~ humanistyczne/ścisłe/techniczne; zdobyć/zdobywać ~
synonimy:
(1.1) wiedza, umiejętność; (1.2) wytworzenie, powstanie, wyewoluowanie
antonimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1, 1.2) czas. wykształcać/wykształcić; rzecz. kształt
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) od przestarzałych form staropolskich: kstałt - forma, wyobrażenie; kstałtowny - zgrabny, właściwy, wytworny
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) education
  • duński: (1.1) uddannelse w; (1.2) dannelse w
  • francuski: (1.1) éducation f
  • niemiecki: (1.1) Ausbildung ż, Bildung ż, Schulbildung ż
  • rosyjski: (1.1) образование