ewangelia

ewangelia (język polski)

ewangelia (1.1)

ewangelia (1.2)

wymowa:

​, IPA: [ˌɛvãŋˈɡɛlʲja], AS: [evãŋgelʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. hist. wczesnochrześcijański utwór zawierający opis życia i nauki Jezusa; zob. też ewangelia w Wikipedii

(1.2) rel. dzielenie się wiarą chrześcijańską, głoszenie „dobrej nowiny”

(1.3) rel. nauka chrześcijańska niosąca słowa Jezusa

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) antyewangelia

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ewangelista m, ewangelizacja ż, ewangelizowanie n, ewangelizm m, ewangelik m, ewangeliczka ż, ewangelikalizm m, ewangeliarz m, ewangelicyzm m, ewangelistarz mrz

czas. ewangelizować

przym. ewangeliczny, ewangelizacyjny, ewangelicki

przysł. ewangelicznie, ewangelizacyjnie, ewangelicko

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) czes. < łac. evangelium < gr. εὐαγγέλιον → ewangelia, dobra nowina < gr. εὐάγγελος → niosący dobrą nowinę < gr. εὖ + ἄγγελος → dobry + wysłannik, poseł

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Gospel, gospel
• arabski: (1.1) إنجيل m
• azerski: (1.1) İncil
• bośniacki: (1.1) evanđelje n
• czeski: (1.1) evangelium n
• esperanto: (1.1) evangelio
• francuski: (1.1) évangile
• interlingua: (1.1) evangelio
• łaciński: (1.1) evangelium n
• maltański: (1.1) evanġelju m
• niemiecki: (1.1) Evangelium n
• nowogrecki: (1.1) ευαγγέλιο n
• perski: (1.1) انجیل
• słowiński: (1.1) evanjeläjâ
• starogrecki: (1.1) εὐαγγέλιον n
• sycylijski: (1.1) evancèliu m
• tahitański: (1.1) evanelia
• turecki: (1.1) İncil
• włoski: (1.1) vangelo m

źródła: