wynik

wynik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɨ̃ɲik], AS: [vỹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rezultat, skutek

(1.2) mat. rezultat działań algebraicznych (dodawania, odejmowania, mnożenia, dzielenia)

(1.3) sport. stan spotkania/meczu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wynik	wyniki
dopełniacz	wyniku	wyników
celownik	wynikowi	wynikom
biernik	wynik	wyniki
narzędnik	wynikiem	wynikami
miejscownik	wyniku	wynikach
wołacz	wyniku	wyniki

przykłady:

(1.1) W wyniku spalania benzyny do atmosfery dostaje się dwutlenek węgla.

(1.1) Co najmniej dziesięciu górników zginęło w wyniku wybuchu metanu w kopalni.

(1.2) Tylko 7 jest wynikiem tego działania.

(1.3) Jaki jest wynik? Nadal remis 0:0?

(1.3) Pijany komentator przegapił bramkę dla Polski i do końca pierwszej połowy meczu podawał zły wynik.

składnia:

kolokacje:

(1.1-3) podawać wynik

(1.1-2) być wynikiem

(1.1) w wyniku • korzystny / dobry / zły / nieprawidłowy wynik

(1.3) wynik meczu

synonimy:

(1.1) efekt, rezultat, skutek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wynikać, wyniknąć

przym. wynikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) result, effect
• baskijski: (1.1) ondorio; (1.2) emaitza; (1.3) emaitza
• dolnołużycki: (1.1) wuslědk m
• esperanto: (1.1) rezulto, rezultato; (1.2) rezulto, rezultato; (1.3) rezulto, rezultato
• hiszpański: (1.1) consecuencia ż, resultado m; (1.2) resultado m; (1.3) resultado m
• islandzki: (1.1) úrslit n/lm
• kazachski: (1.1) нәтиже
• litewski: (1.1) rezultatas, effektas
• niemiecki: (1.1) Ergebnis n, Folge ż
• nowogrecki: (1.1) αποτέλεσμα n; (1.2) αποτέλεσμα n; (1.3) αποτέλεσμα n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1-2) результат m; (1.1) щёт m
• rumuński: (1.1) rezultat n
• szwedzki: (1.1) effekt w; (1.3) ställning w

źródła: