dwojaki

dwojaki (język polski)

dwojaki (2.1)

wymowa:

IPA: [dvɔˈjäci], AS: [dvoi ̯äḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art. ​

znaczenia:

liczebnik wieloraki

(1.1) taki, który ma dwa typy, dwie postaci, odmiany, formy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(2.1) daw. naczynie o dwóch osobnych komorach połączonych uchem; zob. też dwojaki w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwojaki		dwojaka	dwojakie	dwojacy	dwojakie
dopełniacz	dwojakiego		dwojakiej	dwojakiego	dwojakich
celownik	dwojakiemu		dwojakiej	dwojakiemu	dwojakim
biernik	dwojakiego	dwojaki	dwojaką	dwojakie	dwojakich	dwojakie
narzędnik	dwojakim		dwojaką	dwojakim	dwojakimi
miejscownik	dwojakim		dwojakiej	dwojakim	dwojakich
wołacz	dwojaki		dwojaka	dwojakie	dwojacy	dwojakie
nie stopniuje się

(2.1)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	dwojaki
dopełniacz	dwojaków
celownik	dwojakom
biernik	dwojaki
narzędnik	dwojakami
miejscownik	dwojakach
wołacz	dwojaki

przykłady:

(1.1) W małżeństwie tym widziałam dwojaką korzyść.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. dwojako

rzecz. dwojaczki nmos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: jednoraki • dwojaki • trojaki • czworaki • pięcioraki • sześcioraki • siedmioraki • ośmioraki • dziewięcioraki • dziesięcioraki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) twofold, of two ways/kinds/types; (2.1) double pot
• hiszpański: (1.1) ambiguo
• litewski: (1.1) dvigubas
• interlingua: (1.1) duple
• włoski: (1.1) doppio

źródła: