starość: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
wołacz
tłum. na białorus. i ukr.
Linia 41: Linia 41:
* arabski: (1.1) [[هرم]], [[شيخوخة]]
* arabski: (1.1) [[هرم]], [[شيخوخة]]
* baskijski: (1.1) [[zahartzaro]]
* baskijski: (1.1) [[zahartzaro]]
* białoruski: (1.1) [[старасць]] {{f}}
* czeski: (1.1) [[stáří]] {{n}}
* czeski: (1.1) [[stáří]] {{n}}
* duński: (1.1) [[alderdom]] {{w}}
* duński: (1.1) [[alderdom]] {{w}}
Linia 51: Linia 52:
* rosyjski: (1.1) [[старость]] {{f}}
* rosyjski: (1.1) [[старость]] {{f}}
* szwedzki: (1.1) [[ålderdom]] {{w}}
* szwedzki: (1.1) [[ålderdom]] {{w}}
* ukraiński: (1.1) [[старість]] {{f}}
* wilamowski: (1.1) [[āłder]] {{n}}
* wilamowski: (1.1) [[āłder]] {{n}}
{{źródła}}
{{źródła}}

Wersja z 18:52, 6 sie 2014

Podobna pisownia Podobna pisownia: starosć

starość (język polski)

wymowa:
IPA[ˈstarɔɕʨ̑], AS[starość]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan będący efektem starzenia się, trzeci i ostatni okres życia istot żywych; zob. też starość w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) podeszły wiek; eufem. jesień życia
antonimy:
(1.1) młodość
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. starzec m, staruszek m, staruszka ż, starowinka ż, starzenie n, starówka ż, starszyzna ż, staroć
czas. postarzać dk., starzeć się ndk., zestarzeć się dk.
przym. stary, starczy
przysł. staro, starczo
związki frazeologiczne:
zapyta się starość, gdzie była młodośćstarość nie radośćstarość nie radość śmierć nie weseleczym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: