starość: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→starość ({{język polski}}): synonim |
wołacz |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
|Narzędnik lp = starością |
|Narzędnik lp = starością |
||
|Miejscownik lp = starości |
|Miejscownik lp = starości |
||
|Wołacz lp = |
|Wołacz lp = starości |
||
}} |
}} |
||
{{przykłady}} |
{{przykłady}} |
Wersja z 16:37, 6 sie 2014
starość (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) stan będący efektem starzenia się, trzeci i ostatni okres życia istot żywych; zob. też starość w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik starość dopełniacz starości celownik starości biernik starość narzędnik starością miejscownik starości wołacz starości
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) podeszły wiek; eufem. jesień życia
- antonimy:
- (1.1) młodość
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. starzec m, staruszek m, staruszka ż, starowinka ż, starzenie n, starówka ż, starszyzna ż, staroć
- czas. postarzać dk., starzeć się ndk., zestarzeć się dk.
- przym. stary, starczy
- przysł. staro, starczo
- związki frazeologiczne:
- zapyta się starość, gdzie była młodość • starość nie radość • starość nie radość śmierć nie wesele • czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) age
- arabski: (1.1) هرم, شيخوخة
- baskijski: (1.1) zahartzaro
- czeski: (1.1) stáří n
- duński: (1.1) alderdom w
- esperanto: (1.1) maljuneco
- francuski: (1.1) vieillesse ż
- hiszpański: (1.1) vejez ż
- kazachski: (1.1) кәрілік, шалдық
- niemiecki: (1.1) Alter n
- nowogrecki: (1.1) γεράματα n/lm, γήρας n
- rosyjski: (1.1) старость ż
- szwedzki: (1.1) ålderdom w
- wilamowski: (1.1) āłder n
- źródła: