piękny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.5) (Robot dodał chr:piękny
Linia 28: Linia 28:
: {{przym}} [[piękniutki]], [[przepiękny]]
: {{przym}} [[piękniutki]], [[przepiękny]]
{{frazeologia}}
{{frazeologia}}
: [[odpłacić pięknym za nadobne]] / [[odpłacać pięknym za nadobne]]
{{etymologia}}
{{etymologia}}
{{uwagi}}
{{uwagi}}

Wersja z 22:20, 5 sty 2014

piękny (język polski)

wymowa:
?/i, IPA[ˈpʲjɛ̃ŋknɨ], AS[pʹi ̯ŋkny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę i → j 
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, którego cechuje piękno: bardzo ładny, wzbudzający zachwyt
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Krajobraz jest piękny.
(1.1) To najpiękniejszy prezent jaki dostałam.
(1.1) Ona jest taka piękna!
składnia:
kolokacje:
(1.1) piękny kwiat / obraz / budynek / utwór / koń / czyn / … • piękna kobieta / postawa / … • piękne zwierzę / zachowanie / …
synonimy:
(1.1) ładny, atrakcyjny, wspaniały, śliczny, boski, uroczy
antonimy:
(1.1) paskudny, ohydny, odrażający, brzydki
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piękno n piękniś m, piękność ż, pięknisia ż
czas. pięknieć
przysł. pięknie, przepięknie
przym. piękniutki, przepiękny
związki frazeologiczne:
odpłacić pięknym za nadobne / odpłacać pięknym za nadobne
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: