kto sieje wiatr, ten zbiera burzę

kto sieje wiatr, ten zbiera burzę (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈktɔ ˈɕɛ̇jɛ ˈvʲjatr̥ ˈtɛ̃n ˈzbʲjɛra ˈbuʒɛ], AS: [kto śėi ̯e vʹi ̯atr̦ tẽn zbʹi ̯era buže], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• podw. art.• nazal.• denazal.• i → j 

znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) kto wywołuje zamęt, niezgodę, może sam paść ofiarą swoich poczynań

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Chcesz mnie sprowokować swoim zachowaniem? Pamietaj, że kto sieje wiatr, ten zbiera burzę!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kto wiatr sieje, zbiera burzę

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

przysłowie wywodzi się ze Starego Testamentu (Oz 8, 7):

• Bo iż wiatr siali, wicher też żąć będą (…) (Biblia Gdańska)
• Bo wiatr siać będą, a wicher pożną (…) (Biblia Wujka)
• Oni wiatr sieją, zbierać będą burzę. (Biblia Tysiąclecia)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sow the wind, reap the whirlwind • who sows the wind, will reap the whirlwind
• francuski: (1.1) qui sème le vent, récolte la tempête
• hiszpański: (1.1) quien siembra vientos, recoge tempestades
• nowogrecki: (1.1) όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες
• włoski: (1.1) chi semina vento, raccoglie tempesta

źródła: