medycyna

medycyna (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmɛdɨˈʦ̑ɨ̃na], AS: [medycỹna], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauka o zdrowiu i chorobach człowieka i zwierząt oraz sposobach zapobiegania i leczenia, zob. też medycyna w Wikipedii

(1.2) kierunek na wyższej uczelni, obejmujący studia w zakresie (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	medycyna
dopełniacz	medycyny
celownik	medycynie
biernik	medycynę
narzędnik	medycyną
miejscownik	medycynie
wołacz	medycyno

przykłady:

(1.1) Istnieje wiele chorób, wobec których medycyna jest bezsilna.

składnia:

kolokacje:

(1.1) doktor / lekarz medycyny • medycyna chińska / ludowa / naturalna / sądowa / sportowa / pracy / przemysłowa / ratunkowa / rodzinna / weterynaryjna • medycyna konwencjonalna / niekonwencjonalna

(1.2) student / studentka medycyny • studiować medycynę • egzamin na medycynę • dostać się na / startować na medycynę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. medyczny

przysł. medycznie

rzecz. medyk m, medykament mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) mjekësi
• angielski: (1.1) medicine
• arabski: (1.1) طب
• chorwacki: (1.1) medicina
• duński: (1.1) medicin w
• francuski: (1.1) médecine ż
• hiszpański: (1.1) medicina ż
• interlingua: (1.1) medicina
• islandzki: (1.1) læknisfræði ż
• japoński: (1.1) 医学(いがく)
• kaszubski: (1.1) medicyna ż
• niemiecki: (1.1) Medizin ż
• nowogrecki: (1.1) ιατρική ż
• ormiański: (1.1) բժշկություն
• rosyjski: (1.1) медицина ż
• szwedzki: (1.1) medicin w

źródła: