ewangelia

ewangelia (język polski)

ewangelia (1.1)

ewangelia (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌɛvãŋˈɡɛlʲja], AS: [evãŋgelʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel., hist. wczesnochrześcijański utwór zawierający opis życia i nauki Jezusa; zob. też ewangelia w Wikipedii

(1.2) rel. dzielenie się wiarą chrześcijańską, głoszenie „dobrej nowiny”

(1.3) rel. nauka chrześcijańska niosąca słowa Jezusa

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ewangelista m, ewangelizacja ż, ewangelizowanie n, ewangelizm m, ewangelik m, ewangeliczka ż, ewangelikalizm m, ewangeliarz m, ewangelicyzm m

czas. ewangelizować

przym. ewangeliczny, ewangelizacyjny, ewangelicki

przysł. ewangelicznie, ewangelizacyjnie, ewangelicko

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) łac. evangelium < gr. εὐαγγέλιον → ewangelia, dobra nowina < gr. εὐάγγελος → niosący dobrą nowinę < gr. εὖ + ἄγγελος → dobry + wysłannik, poseł

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Gospel, gospel
• arabski: (1.1) إنجيل m
• azerski: (1.1) İncil
• bośniacki: (1.1) evanđelje n
• czeski: (1.1) evangelium n
• esperanto: (1.1) evangelio
• francuski: (1.1) évangile
• interlingua: (1.1) evangelio
• łaciński: (1.1) evangelium n
• maltański: (1.1) evanġelju m
• niemiecki: (1.1) Evangelium n
• nowogrecki: (1.1) ευαγγέλιο n
• perski: (1.1) انجیل
• słowiński: (1.1) evanjeläjâ
• starogrecki: (1.1) εὐαγγέλιον n
• sycylijski: (1.1) evancèliu m
• tahitański: (1.1) evanelia
• turecki: (1.1) İncil
• włoski: (1.1) vangelo m

źródła: